1.
แนวคิดในวรรณคดีสมัยสุโขทัย
วรรณคดีในสมัยสุโขทัยนั้น
มีปรากฏเพียง 2 เรื่อง คือ ศิลาจารึกพ่อขุนรามคำแหง และไตรภูมิพระร่วง
จากวรรณคดีทั้งสองเรื่องนี้จะเห็นได้ว่า แนวคิดของวรรณคดีในสมัยสุโขทัย
มุ่งนำเสนอประวัติของพระมหากษัตริย์ การบันทึกสภาพบ้านเมือง
ความเจริญรุ่งเรืองของอาณาจักรสุโขทัย และการทำความดี ความชั่ว ส่วนแนวคิดย่อย มีหลายแนว เช่น ความกตัญญู
ความศรัทธาในพระพุทธศาสนา ความเอาใจใส่ประชาชนของพระมหากษัตริย์
การประดิษฐ์อักษรไทย (ลายสือไทย) เป็นต้น
2. แนวคิดในวรรณคดีสมัยอยุธยาตอนต้นและตอนกลาง
แนวคิดที่ปรากฏในวรรณคดีสมัยอยุธยาตอนต้นและตอนกลาง
มุ่งสอนการใช้ชีวิตของคนในสังคม เพื่อให้ใช้ชีวิตให้ถูกครรลองครองธรรม
นอกจากนี้ยังนำเสนอแนวคิดเกี่ยวกับความจงรักภักดีต่อพระมหากษัตริย์
พระปรีชาสามารถของพระมหากษัตริย์
ในสมัยนี้เป็นจุดเริ่มต้นของแนวความคิดเกี่ยวกับการปลูกฝังความรู้
เนื่องจากมีวรรณคดีที่เกี่ยวข้องกับการสอนภาษาไทย คือจินดามณี
3
.แนวคิดในวรรณคดีสมัยอยุธยาตอนปลาย
แนวคิดที่ปรากฏในวรรณคดีสมัยอยุธยาตอนปลาย
ยังคงคล้ายคลึงกับสมัยอยุธยาตอนต้นและตอนกลาง คือการมุ่งเน้นให้คนทำความดี ละเว้นความชั่ว
นอกจากนี้ยังมีแนวคิดเกี่ยวกับ ความงามของธรรมชาติ การชมสัตว์
การคร่ำครวญถึงนางอันเป็นที่รัก เป็นต้น
4.
แนวคิดในวรรณคดีสมัยรัตนโกสินทร์ (ร.1 – ร.3)
แนวคิดที่ปรากฏในวรรณคดีสมัยนี้
จะเน้นแนวคิดในเรื่องเกี่ยวกับการดำเนินชีวิตของคน การประพฤติปฏิบัติตนของคน
ซึ่งแต่ละเรื่องจะให้แนวคิดที่คล้ายคลึงกัน เช่น ขุนช้างขุนแผน
ให้แนวคิดในเรื่องของชีวิตของคน ที่มีความรัก
โลภ โกรธ หลง อย่างไม่สิ้นสุด ทำให้ชีวิตของคนไม่มีความสุข หรือมีความสุขอยู่เพียงชั่วครู่ชั่วยามเท่านั้น
อิเหนา ให้แนวคิดในเรื่องของ ตัณหา เป็นสิ่งที่ทำให้เกิดเรื่องวุ่นวาย
5.
แนวคิดในวรรณคดีสมัยรัตนโกสินทร์ (ร.4 - ร.5)
แนวคิดที่ปรากฏในวรรณคดีสมัยนี้
จะเกี่ยวข้องกับการประพฤติปฏิบัติตนให้ถูกต้อง การใช้ชีวิตของคน การบรรยายสภาพบ้านเมืองเรื่องราวต่างประเทศ
เพื่อให้ความรู้ความเข้าใจแก่คนในประเทศมากยิ่งขึ้น ซึ่งแนวคิดในวรรณคดีสมัยนี้จะค่อนข้างที่จะทันสมัยมากขึ้น
เนื่องจากมีการเปิดประเทศและรับวัฒนธรรมของชาติต่างๆเข้ามา
จึงทำให้วรรณคดีในสมัยนี้มีแนวคิดที่หลากหลาย
6.
แนวคิดในวรรณคดีสมัยรัตนโกสินทร์ ( ร.6 – ร.8 )
แนวคิดที่ได้รับจากวรรณคดีในสมัยนี้นั้น
ผู้อ่านจะได้รับแนวคิดที่เกี่ยวข้องกับมุมมองทางประวัติศาสตร์ของกวี
การประพฤติปฏิบัติตนอย่างเหมาะสม การไม่ตกอยู่ใต้อำนาจของกิเลส ความเพียรพยายาม
เป็นต้น ซึ่งจะเห็นได้ว่าในสมัยนี้แนวคิดที่ได้รับจากวรรณคดีจะเน้นแนวคิดที่เกี่ยวข้องกับการดำเนินชีวิต
เพื่อให้ผู้อ่านได้นำแนวคิดไปประยุกต์ใช้
7.
แนวคิดในวรรณคดีไทยlสมัยปัจจุบัน (ร.9)
แนวคิดในวรรณคดีไทยสมัยปัจจุบัน
จะเน้นเกี่ยวกับสัจจนิยม ความเป็นจริงที่เกิดขึ้นในสังคม สภาพสังคม โดยสะท้อนภาพสังคมผ่านวรรณคดี
ดังนั้นวรรณคดีในปัจจุบันจึงเน้นแนวคิดเกี่ยวกับความเป็นจริงและสภาพจริงที่เกิดขึ้น
สรุป
วรรณคดีไทยแต่ละสมัยมีแนวคิดที่แตกต่างกัน
ด้วยยุคสมัยที่แตกต่าง แนวคิด วิถีการดำเนินชีวิตของคนจึงเปลี่ยนไปตามกาลเวลา
จากบทนี้จะเห็นได้ว่า ในยุคแรกเริ่มคือสมัยสุโขทัย
แนวคิดของวรรณคดีจะเน้นการบรรยายสภาพความเจริญของบ้านเมืองและการทำความดีความชั่ว
ต่อมาในสมัยอยุธยาตอนต้นและตอนกลาง
เริ่มมีแนวคิดเกี่ยวกับการใช้ชีวิตของคนให้ถูกครรลองครองธรรม
และเริ่มมีแนวคิดเกี่ยวการเรียนหนังสือ ในสมัยอยุธยาตอนปลาย ด้วยเหตุการณ์บ้านเมืองที่ไม่สงบนัก
จึงทำให้วรรณคดีในสมัยนี้มีจำนวนน้อย
แนวคิดที่ปรากฏจึงมีความคล้ายคลึงกับสมัยอยุธยาตอนต้นและตอนกลาง คือ
มุ่งเน้นให้คนทำความดี ละเว้นความชั่ว เมื่อเข้าสู่สมัยรัตนโกสินทร์ (ร.1-ร.3)
แนวความคิดในวรรณคดีก็ยังคงเน้นเรื่องของการดำเนินชีวิตแต่เริ่มมีแนวคิดที่ลึกขึ้น
คือ การใช้ชีวิตอย่างมีสติ การไม่ปล่อยให้ตัณหาเข้าครอบงำ จากนั้นในสมัย ร.4-ร.5
แนวคิดของวรรณคดีไทยเริ่มมีความหลากหลายขึ้น
คือเริ่มมีแนวคิดเกี่ยวกับวัฒนธรรมต่างประเทศ การใช้ชีวิตของคนต่างประเทศเข้ามา
ในสมัยต่อมาคือวรรณคดีสมัย ร.6-ร.8 แนวคิดที่นำเสนอในวรรณคดีก็จะเกี่ยวกับการประพฤติตนอย่างเหมาะสม
จนกระทั่งสมัยปัจจุบัน (ร.9) แนวคิดทางวรรณคดีจะเกี่ยวกับสภาพสังคม
ความเป็นจริงที่เกิดขึ้นในสังคม ซึ่งเป็นแนวสัจจนิยม
คำถามทบทวน
|
เอกสารอ้างอิง
กรุณา
และเรืองอุไร กุศลาสัย. (2555). มหาภารตยุทธ (พิมพ์ครั้งที่14). กรุงเทพฯ: บริษัทสยาม ปริทัศน์ จำกัด.
กรมศิลปากร.
(2503). ประชุมกาพย์เห่เรือ. กรุงเทพฯ :
รุ่งเรืองธรรม.
_______.
(2506). ลิลิตพระลอ. กรุงเทพฯ:
คลังวิทยา.
_______.
(2510). ลิลิตพระลอ (พิมพ์ครั้งที่ 10).
กรุงเทพฯ: พระจันทร์.
_______.
(2514). ลิลิตยวนพ่าย. ธนบุรี: บรรณาคาร.
_______.
(2543). จินดามณี. กรุงเทพฯ: ชวนพิมพ์.
_______. (2546). ขุนช้างขุนแผน เล่ม1. กรุงเทพฯ: พิมพ์ไทยพิมพ์.
_______.
(2546). ขุนช้างขุนแผน เล่ม2. กรุงเทพฯ: พิมพ์ไทยพิมพ์.
_______.
(2546). ขุนช้างขุนแผน เล่ม3. กรุงเทพฯ: พิมพ์ไทยพิมพ์.
_______.
(2553). ประชุมกาพย์เห่เรือ. กรุงเทพฯ: องค์การค้าของ สกสค.
_______.
(2554). จินดามณี. กรุงเทพฯ: เพชรกะรัต.
เปลื้อง
ณ นคร. (2515). ประวัติวรรณคดีไทย (พิมพ์ครั้งที่7). กรุงเทพฯ: ไทยวัฒนาพานิช.
_______.
(2544). ประวัติวรรณคดีไทย (พิมพ์ครั้งที่
12). กรุงเทพฯ: ไทยวัฒนาพานิช.
พุทธเลิศหล้านภาลัย,พระบาทสมเด็จพระ.
(2553). อิเหนา (พิมพ์ครั้งที่18). กรุงเทพฯ: เพชรกะรัต.
_______.
(2557). อิเหนา (พิมพ์ครั้งที่ 17). กรุงเทพฯ: แสงดาว.
พิทยาลงกรณ์,
พระราชวรวงศ์เธอ กรมหมื่น. (2505). สามกรุง. พระนคร: ไทยสัมพันธ์.
_______. (2515). นิทานเวตาล. พระนคร: บำรุงสาส์น.
_______.
(2518). สามกรุง. กรุงเทพฯ: เจริญรัตน์.
_______. (2554). นิทานเวตาล (พิมพ์ครั้งที่ 7). กรุงเทพฯ: อมรินทร์พริ้นติ้งแอนด์พับลิชชิ่ง จำกัด.
พระอุบาฬีคุณูปมาจารย์. (2550). ยวนพ่ายโคลงดั้นฉบับแปลและความเรียงเรื่องยวนพ่าย. กรุงเทพฯ: บริษัท สหธรรมิก จำกัด.
มงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว,
พระบาทสมเด็จพระ.
(2551). มัทนะพาธา (พิมพ์ครั้งที่ 27). กรุงเทพฯ: สกสค.
มนตรี
ศรียงค์. (2550).
โลกในดวงตาข้าพเจ้า. กรุงเทพ: สามัญชน.
สำนักราชเลขาธิการ.
(2537). ไกลบ้าน. กรุงเทพฯ:
บริษัทอมรินทร์พริ้นติ้ง แอนด์ พับลิชชิ่ง จำกัด (มหาชน).
อิศรญาณ,หม่อมเจ้า.
(2553). สุภาษิตพระร่วงและสุภาษิตอิศรญาณ. กรุงเทพฯ: วิสดอม.
|
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น